دانلود دیوان اشعار شهریار

* * *

سید محمدحسین بهجت تبریزی (۱۲۸۵-۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت)

شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده‌است.

وی در تبریز به‌دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای همین شهر به خاک سپرده شد.

در ایران روز درگذشت این شاعر معاصر را «روز شعر و ادب فارسی» نام‌گذاری کرده‌اند.
مهم‌ترین اثر شهریار منظومه حیدربابایه سلام (سلام به حیدربابا) است که از شاهکارهای

ادبیات ترکی آذربایجانی به‌شمار می‌رود و شاعر در آن از اصالت و زیبایی‌های روستا یاد کرده‌است.

این مجموعه در میان اشعار مدرن قرار گرفته و به بیش از 80 زبان زنده دنیا ترجمه شده است.

شهریار در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی مانند؛

قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی- نیز تبحر داشته‌است.

از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به علی ای همای رحمت و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد.

» نمونه‌ای از اشعار شهریار که در قالب غزل سروده شده است:

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

بی‌وفاحالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟

نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی

سنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چرا؟

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم

دیگراکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند

در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا؟

درخزان هجر گل، ای بلبل طبع حزین

خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا؟

شهریارا بی‌حبیب خود نمی‌کردی سفر

این سفر راه قیامت می‌روی تنها چرا؟ «

دانلود دیوان اشعار (هزلیات) خاکشیر اصفهانی 

* * *

دیوان مرحوم سید جعفر خاکشیر (مرحوم سید جعفر موسوی) شاعر فکاهی سرای اصفهان.
شاعر شهیر و سخن سرای خوش تقریر، سید جعفر موسوی متخلص به خاکشیر

در شوخ طبعی و لطیفه سرائی در میان شعرای فکاهی گوی گذشته و کنون نظیر و مانند ندارد.
شاعر نامبرده در بین اهل ذوق و ادب اصفهان به نام شاعر عصر پپسی کولا معروف و مشهور گردیده است.
از محاسن رفتار و محامد گفتار او ، اینکه با چنین طبع نقاد و زبان وقاد ، در تمام ا یام عمر خود ،

خاطری را از خود ناشاد نساخته و با تیغ زبان که حربه شاعران است به هجای کسی نپرداخته است.
چنانکه از لابلای اشعار فکاهی و شیرین او برمی آید شاعر، جدی را با شوخی آمیخته و

در قالب هزل و مطایبه ریخته تا مانند تخلصش (خاکشیر) به همه طبعی سازگار باشد.
این بلبل خوش الحان اصفهان و شاعر شیرین بیان ، در سنه 1300 قمری

پا به عرصه وجود نهاده و در سال 1375 در سن 75 سالگی

دار فانی را وداع گفته و به دار باقی شتافته است.
از عجائب و شگفتی اتفاق اینکه ماده تاریخ فوت او نیز (خاکشیر مرد) است که

این کلمه یعنی (خاکشیر مرد) از روی حروف ابجد که حساب شود 1375 قمری می شود.
مدفن شاعر در تکیه گلزار تخت فولاد که جایگاه و آرامگاه اکثر دانشمندان و فضلای این شهر می باشد واقع گردیده است.
دیوان خاکشیر در سال 1335 شمسی در تهران به طبع رسید؛

گرچه تمامی اشعار فکاهی او به دست گردآورندگان نرسید ولی تا آنجائیکه مقدور بود

سعی نمودند اشعار او را که در دست مردم اصفهان پراکنده شده بود جمع آوری نموده

و منتشر سازند تا نام این شاعر فکاهی گوی هم مانند دیگر شاعران باقی و جاوید بماند.
در خاتمه متذکر می گردد منظور شاعر از گفتن این گونه اشعار ترویج مردم به فساد اخلاق نبوده است

بلکه خواسته است در هزل و مطایبه مفاسد و مضرات کارهای ناشایسته را که بعضی

از مردم بی بند وبار مرتکب می شوند گوشزد نماید تا شاید چشم بصیرت پیدا نموده و دست از اینگونه اعمال ننگین بردارند.
امید است خوانندگان محترم در ضمن اینکه این دیوان را یکی از وسائل تفریح و خوشی خود قرار می دهند

سعی نمایند تا از نتایج اخلاقی و تهذیب اخلاق ، که منظور شاعر بوده است بهره و نتیجه برگیرند.

دانلود کتاب چکامه ها اثر نیما یوشیج

اشعار
گردآوری و تدوین: سیروس طاهباز

* * *

تو را من چشم در راهم ...

تو را من چشم در راهم شبا هنگام

که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها

وزان دل خستگانت راست اندوهی فراهم،

تو را من چشم در راهم.

* * *

برگزیده اشعار نیما یوشیج به انتخاب و کوشش دوست و یار غارش سیروس طاهباز یکی از بهترین برگزیده هایی است که از آثار این شاعر نوپرداز و دردمند معاصر در دست است و از آنجا که طاهباز خود موانست عجیبی با این پیرمرد یوش داشت،انتخابش از اشعار نیما نیز جایگاهی ممتاز دارد.از ویژگی های منحصر به فرد این کتاب زندگینامه ی خودنوشت نیماست که در ابتدای کتاب آمده است.

من از این دونان شهرستان نیَم . . .
خاطرِ پر درد ِ کوهستانیَم .
نیما : قصیده پریده رنگ

مرحوم سیروس طاهباز در مقدمه چنین می نویسد:
نیما یوشیج ، نیما اسم کوهی است در مازندران و یوشیج در زبان طبری یعنی اهل یوش ، در شعر این روزگار بهترین سرآغاز است. در کنار مردان هیاهوگر شهری، مردی به صلابت و شگفتی زدگی روستاهای دور کوهستانی ایستاد، «کوهی» ماند !
نیما هرگز «شهری» نشد ، نه در عالم محصلی و نه معلمی ،نه در خانه و نه در خیابان.اما او شعر شهری ما را بنیاد کرد ! شعری در برابر زمان و با زمان.
اگر چند شعر نیما را خوب بخوانید ، خواهید دید که شعر او چه آسان خوانده می شود و اگر پابه پای این اشعار بیایید ،درخواهید یافت که شعر نیما نه مشکل است ، و نه شگفتی آور،شعر خوب و زنده و یگانه ی این روزگار است، و نیما نه تنها شروع کننده است که به کمال رساننده هم هست.

دانلود کتاب نامه های عاشقانه نیما یوشیج

* * *

تو را من چشم در راهم شبا هنگام
که می گیرند در شاخ «تلاجن» سایه ها رنگ سیاهی
وزان دل خستگانت راست اندوهی فراهم؛
تو را من چشم در راهم.شبا هنگام
، در آن دم که بر جا، درّه ها چون مرده ماران خفتگان اند؛
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام.
گرم یاد آوری یا نه ، من از یادت نمی کاهم؛
تو را من چشم در راهم

* * *

دانلود کتاب اشعار سیمین بهبهانی

* * *

بهبهانی در شعرش پنجره‌ای رو به جهان گشوده است که علی‌رغم ساختار و فرم کلاسیکی که دارد،

زنده‌ترین و آشناترین اتفاقات و تصاویر جامعه‌ای را که در آن نفس می‌کشد، تصویر می‌کند.

اگر هنر و جسارت نیما در شکستن وزن و گریختن از اوزان کهنه و

نخ‌نمای شعر و زدودن رنگ مرگ از چهره شعر فارسی بود،

خلاقیت بهبهانی در آشنایی‌زدایی از قالب غزل هم گام زدن در همان راهی بود

که نیما آغازگر آن بود و از همین روست که غزل او را "غزل ‌نیمایی" هم نامیده‌اند.